Verbinden van politie- en veiligheidszorg

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van het Kennisnetwerk van de Politieacademie.Politie en Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepastewetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid,de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting vanonderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding.Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen,modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijnvoor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verrichtin het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit vanPolitie en Wetenschap.In het visiedocument Politie in Ontwikkeling van de Raad van Hoofdcommisarissenwordt signaleren & adviseren benoemd als de 'vierde' politietaak. Ditroept vragen op naar zowel aard, inhoud en belang van signaleren & adviserenals de wijze waarop daar in de praktijk invulling aan wordt of zou kunnenworden gegeven. In dit luik staan de opvattingen en ervaringen van de politiezelf centraal; het tweede luik bevat een meer inhoudelijke analyse van de advies-en signaleringspraktijk.Deze studie belicht hoe politie en partners aankijken tegen het belang en nut vansignaleren en adviseren en de wijze waarop de politie daar invulling aan geeft.Binnen de korpsen wordt signaleren en adviseren veelal niet als een nieuwe ofaparte politietaak gezien, maar meer een afgeleide van andere taken en werk,met de unieke informatiepositie van de politie als belangrijkste troef. De voornaamstefunctie die signaleren en adviseren in de ogen van de politie heeft, ispartners en bestuur bewegen tot gerichte actie op specifieke dossiers. Dat gebeurtvooral middels het geven van ongevraagde adviezen, die deels worden ingegevendoor de (her)oriëntatie op kerntaken. In de ogen van politiechefs is de politiedaarin ook succesvol, vooral dankzij haar sterk verbeterde informatiepositie.Dit zelfbeeld wordt evenwel niet geheel gedeeld door de partners, die vooralkritisch zijn over het ongevraagd adviseren.De auteurs concluderen dat de politie zich in de vingers snijdt door de signaleren& adviseren eenzijdig te koppelen aan kerntaken. Met alleen anderen ophun verantwoordelijkheden wijzen geeft de politie op een oneigenlijke manierinvulling aan deze taak. Zij zou zich meer op de kwaliteit en onderbouwingvan goede inhoudelijke adviezen moeten richten en daarvoor de goede randvoorwaardenscheppen. Een bevinding die ondersteuning vindt in het tweedeonderzoeksluik. De studie besluit met een aantal aanbevelingen in deze richting.